Category: Verbatim

I Love My World

MY MOTHER SAYS THAT I WAS SO CUTE WHEN I WAS A CUB.
SHE SAID I RESEMBLED A BEAUTIFUL WHITE ROSE.
WHEN I WAS SIX MONTHS OLD MY MOTHER TAUGHT ME HOW TO WALK.
WHEN I WAS NINE MONTHS OLD I SLOWLY STARTED TO WALK.
WHEN I WAS ONE YEAR OLD I STARTED TO WALK PROPERLY.
WHEN I SAW THE LAND CLEARLY I WAS SO SURPRISED.
T HE LAND WAS FILLED WITH ICE, SNOW AND WATER.
WHEN I ASKED MY MOTHER ABOUT THIS SHE SAID
WE CAN LIVE ONLY IN THESE CLIMATIC CONDITIONS.
IF WE GO TO HOT PLACES WE WOULD DIE.
BUT IT TRULY IS SUCH A FUN TO LIVE HERE.
THEN I ASKED MY MOTHER
WHY EVEN IF THE LAND IS FILLED WITH ICE AND SNOW,
I AM NOT FEELING COLD.
SHE SAID THAT WE HAVE A THICK FUR COAT.
IT PROTECTS US FROM THE COLD.
SHE SAID SHE WOULD TEACH ME SWIMMING.
INTIALLY I FOUND IT SLIGHTLY DIFFICULT TO SWIM.
BUT SOON I STARTED SWIMMING NICELY.
DO YOU KNOW,
NOW I SWIM LIKE AN EXPERT AND
I AM THE FASTEST SWIMMER AMONG ALL MY FRIENDS.

WHEN I WAS TWO YEARS OLD MY FATHER TOOK ME OUT WITH HIM
IN HIS HUNTING EXPEDITIONS.
I FELT LIKE AN ADULT WHEN I WALKED WITH HIM, TALKED TO HIM AND
THOSE HUNTING EXPEDITIONS WERE REALLY FUN FILLED.
HE TAUGHT ME HOW TO HUNT SEALS.
I LEARNED THE ART OF HUNTING VERY QUICKLY.
NOW MY HOBBIES ARE SWIMMING AND HUNTING WITH MY FRIENDS.
I FEEL SO HAPPY TO BE HERE IN THIS BEAUTIFUL PLACE,
TO BE WITH MY PARENTS, TO BE WITH MY FRIENDS AND TO BE MYSELF.

NOW IT IS YOUR TURN. TELL ME WHO I AM?

ഉണ്ട!

കാലഘട്ടം: 2007-08

Starring-
1. Abhijith(ഞാൻ): Security deposit ആയി ഒരു ലക്ഷം കൊടുത്ത്, 3 വർഷത്തെ ബോണ്ടിന്, ഒരു IT കമ്പനിയിൽ, സോഫ്റ്റ്‌വെയർ എഞ്ചിനീയർ ആയി ജോലി കിട്ടിയ ഹതഭാഗ്യൻ.

2. (അവൻ): പേര് വെളിപ്പുടുത്താൻ ആഗ്രഹമില്ലാത്ത, ഒരു wholesale ശർക്കര കച്ചവടക്കാരൻ.

************

കുട്ടിക്കാനം മലനിരകളുടെ അരിക്കുന്ന തണുപ്പിൽ,ആളൊഴിഞ്ഞ തേജസ്സ് ലോഡ്ജിന്റെ ഇരുണ്ട മുറികളിൽ ഒന്നിൽ ഇരുന്ന്, പ്ലാസ്റ്റിക് ഗ്ലാസിൽ ഒഴിച്ച, ഒരു പെഗ് റം മെല്ലെ നുകർന്ന് കൊണ്ടവൻ തുടർന്നു;

“അളിയാ, ജീവിതം എന്താണെന്ന് അറിയുവോ?”

ഞാൻ: “എന്റെ ഒരഭിപ്രായത്തിൽ…… ”

അവൻ : “ശ്ശ്ശ്ശ്ശ്… മിണ്ടരുത് നീ..!!ലോകത്തൊരുത്തനും, ഒരു തത്വം പറയാൻ പോകുന്ന ആളുടെ ‘നിനക്കറിയാമോ?’ എന്ന ചോദ്യത്തിന്, ഉത്തരം കൊടുത്തിട്ടില്ല…. വെറുതെ മൂളിക്കൊടുത്തിട്ടേയുള്ളു…. ഉത്തരം കൊടുത്തിരുന്നെങ്കിൽ, ഇന്ന് നമ്മളെയൊക്കെ കെട്ടിയിടുന്ന പല തത്വങ്ങളും ഉണ്ടാവില്ലായിരുന്നു….
അത് കൊണ്ട് നിന്റെ അഭിപ്രായം നീ പണയണ്ട!!!
ഞാൻ തത്വിച്ചോട്ടെ പ്ളീസ്….
എടാ ഈ ജീവിതം എന്ന് പറയുന്നത്… വലിയൊരു കരിമ്പിൻതോട്ടമാണ്… പരുവമാവുമ്പോ കൃത്യമായി വെട്ടിയെടുത്ത്, പാവ് കലക്കി തിളപ്പിച്ചു ഇളക്കി ഇളക്കി വഴറ്റി ഉണക്കി ഉരുട്ടിയെടുക്കുന്ന ഉണ്ടശർക്കരയാണ് ഞാനും നീയും ഇക്കാണുന്ന ബാക്കി മനുഷ്യപ്പീറകളുമോക്കെ….!!

ഇളക്കണം…നന്നായി ഇളക്കണം… സകലശക്തിയുമെടുത്ത് ഇളക്കി വഴറ്റി വറ്റിച്ചെടുക്കണം…. ഹാർഡ് വർക്ക്!!! Sincerety… ആൽമാർതഥാ… പിന്നെ ആ ഉണ്ടശർക്കരയെ മാർക്കറ്റിൽ കൊണ്ട് വന്ന് വിൽക്കണം…
Market yourself!!! കഷ്ടപ്പെടണം….

എന്നാലേ ഉണ്ടശർക്കര വിറ്റ് പോവുള്ളു അളിയാ…

ശർക്കര….ഉണ്ടശർക്കര…..”

****

പിറ്റേന്ന് രാവിലെ, ഒരു എട്ടെട്ടര ആയപ്പോ ഞാൻ എണീറ്റു. പുതപ്പിനുള്ളിൽ റ പോലെ കിടക്കുന്ന അവനോട് ചോദിച്ചു, “ഡാ, പോവണ്ടേ?”

“മ്മ്മ്… പോണം… ഇന്നേതാ?”

ഞാൻ: അറിയില്ല

അവൻ: ഏത് സെമസ്റ്റർ ആണ്?

ഞാൻ: 5th സെമ്മിന്റെ പരീക്ഷ ഡിക്ലയർ ചെയ്തു എന്നറിഞ്ഞു, ഇന്നുച്ച കഴിഞ്ഞ് 2nd സെമ്മിന്റെ പരീക്ഷ ഉണ്ടെന്ന് തോന്നുന്നു… 3rd സെമ്മിന്റെ റിസൾട്ട് ഇന്നലെ അന്നൗൻസ് ചെയ്തൂന്നും കേട്ടു. അങ്ങനെ കണക്ക് കൂട്ടി നോക്കുമ്പോ, നമ്മൾ കഴിഞ്ഞ മാസം യൂണിവേഴ്സിറ്റിയിൽ പോയി ഫീസ് അടച്ചത്, 4th സെമ്മിന്റെയാവാൻ ആണ് ചാൻസ്.

അവൻ പുതപ്പ് മാറ്റി എന്നെ നോക്കിക്കൊണ്ട്(മണിച്ചിത്രത്താഴിലെ നകുലൻ സണ്ണിയോട്, ‘ഗംഗ എവിടെ’ എന്ന് ചോദിച്ച പോലെ) :

ഇന്ന് ഏതാടാ???

ഞാൻ (സണ്ണി പറഞ്ഞ പോലെ): ബാ…നോക്കാം!!!!

അങ്ങനെ അജ്ഞാതമായ ഒരു സെമസ്റ്ററിന്റെ, അജ്ഞാതമായ ഒരു സബ്ജെക്ടിന്റെ സപ്പ്ളി, എത്രാമത്തെയോ വട്ടം എഴുതുന്നതിനായി ഞങ്ങൾ കുളിച്ച് റെഡിയായി, പരീക്ഷാ ഹാളിലേക്ക് പോയി.

******
പരീക്ഷ കഴിഞ്ഞു.

ദേവാസിലെ ചൂട് പൊറോട്ടയും നല്ല ഉള്ളി വഴറ്റി ചാറാക്കിയ മുട്ട കറിയും കഴിക്കാൻ, ധൃതിയിൽ കോളേജിന്റെ പുറത്തേക്ക് ഞങ്ങൾ നടക്കുമ്പോ,

ഞാൻ അവനോട് വെറുതെ ചോദിച്ചു, “എടാ ഇനി നീയെങ്ങാനും ഇത്തവണ pass ആവുവോ?”

അവൻ: ഉണ്ട!!!

ഞാൻ ആശ്വാസത്തോടെ മനസ്സിൽ മുഴുമിപ്പിച്ചു,

“ശർക്കര!!!”  

O N V Kurup Sir

The following poem may not be the best elegy, dirge and lament of all time. But it

comes from the heart, not of an individual but the lament from the heart of a society.

ONV

You say

He is dead !

He left us!

He passed away!

But …

At the rising sun and at its going down; he is there
At the blowing of the wind and in the chill of winter; he is there
At the opening of the buds and in the rebirth of spring; he is there
At the blueness of the skies and in the warmth of summer; he is there
At the rustling of the leaves and in the beauty of the autumn; he is there
At the beginning of the year and when it ends; he is there

Still you say

He is dead ?

He left us ?

He passed away ?

He..

Is not dead

Death is nothing at all.

It does not count.

Has only slipped away into his world of fantasy

Nothing has happened.

Adieu, Our Grand Master

“Look at the sky. We are not alone. The whole universe is friendly to us and conspires only to give the best to those who dream and work.”
                                          Dr APJ Abdul Kalam

abdul-KalamDear Sir,
Now we Indians are confident about atleast one bright star, when we look up, the brightest of all, which will never fail us. The one star which will conspire with all the powers of universe to fulfil the wishes of all those who dream and work, the one star which will always inspire us to dream, the one star which will inspire us to follow our dreams, the one star which will always be our confidence, the one star which will guide us along the dark orbits of this universe.

Dear Sir, never cease to be our inspiration, never cease to be the fountain of our confidence, never cease to be the master who taught us to dream… dream for our life, dream for our country, dream for our dear ones, dream for ourselves.

Oh our master dreamer… it is with a whimpering heart that we realise that today is the last day we can physically spend with you but we are quite confident that where ever you are your thoughts, your emotions and your intellect will always be eagerly hovering over us, correcting us, guiding us and as always dreaming about us. We know sir that we are not alone.

Adieu, our Grand Master

Anuradha Nayar